Krachtpatser bij Competitie

Was ik bij het onlangs gehouden NK al noodgedwongen toeschouwer, in de competitieploeg mocht ik aantreden voor mijn favo onderdelen: kogel en discus. In Drunen kon ik gelukkig mijn zwager, Jos Verweij, de bronzenplak zien winnen op de 400 meter horden in de categorie 45+. Dat was met voorbedachte rade, want volgend jaar heeft hij mij weer als tegenstander. Tenminste dat hoop ik, maar mijn historie als deelnemer op de NK outdoor zijn op een paar vingers te tellen. Altijd blijkt dat iets in mijn lichaam het na de Internationale Indoor kampioenschappen en de start van het Outdoor seizoen, aan de noodrem trekt. Dit keer wist ik mijn linker kuit zodanig op spannig te krijgen op de donderdag training na de 1ste competitie, dat verder lopen onmogelijk was. Het NK ging dus aan mijn neus voorbij en voor de competitieploeg moest ik plotseling Marcel Dost vervangen. Kogel en discus zijn niet mijn beste onderdelen, en dat is slechts een understatement, maar ik hield toch mooi wat grote mannen achter me. De kogel landde na 9.33 meter en het was al weer een tijdje geleden dat ik over de 9 kwam. Aan het eind van de dag volgde ook nog discus, en zonder enige training en voorbereiding slingerde ik dat 2kg zware geval naar 26.15m. En dat is nog zonder draai, kun je nagaan wat er nog in het vat zit . Hoewel, met draai landde het ding op 21 meter . . . . Ach toch leuk als ik nog eens een meerkampje doe. Augustus in Amersfoort staat in dun licht grijs potlood ergens opgeschreven. Maar dan moet het in Slovenië wel weer goed gaan.