Voorgaande jaren werden de 400 meter en het verspringen gelijktijdig uitgevoerd. Net zodanig dat ik 1 a 2 sprongen kon maken en dan op een drafje naar de start van de 400 meter moets. In Steenwijk was het echter een totaal ander schema. Hier stond de 400 meter vóór het Verspringen gepland. Nog wel met 1.5 uur pauze, maar toch. Op de 400 meter wilde ik een prestatie neerzetten, maar de strakke tegenwind op het eerste rechte eind brak op. Voor de bocht vroeg ik me af hoe ik er doorheen zou komen. Dat ging wel en op het laatste rechte eind was er zelfs een rugwindje. Mijn eindtijd was niet helemaal wat ik gehoopt had, maar de 55.46 seconden is voor de omstandigheden bet goed en slechts 0.15s boven mijn PR. Maar ik heb voor mijn masterdebuut op de 400mh nog niet echt veel zelfvertrouwen opgebouwd.
Tijdens het inspringen voor ver lijkt alles in orde. Ok, ik moet bij elke proefsprong een voetje naar voren, maar uiteindelijk raak ik de balk een keer vol en spring ruim 6 meter. De wedstrijd kan beginnen. Echter de wind is hier ook verradelijk en blasst tussen 0.5 en 5 meter in de rug. Uitkomen valt dus toch niet mee, en in de wedstrijd ga ik 4 keer een voetje naar voren. Met pupillensprongen voor de balk eindig ik op 6.13m Niet echt florisdant, maar ik weet dat met de balk er snel 6.30 in zit.
Het sluitstuk is de zweedse estafette. Gewaarschuwd door de ervaringen in Assen, hetzelfde jurylid is ook hier present, informeer ik mijn lopers goed op te letten. Na Clemens loop ik de 300 meter en het gaat soepel. Direct an de wissel trek ik fel van leer en blijk ik na mijn 300 meter de concurrentie op zo'n 50 meter te hebben gelopen. Matthias en Aydin maken het karwei af in 2min12.9.
De kuitjes waren al gespannen voor deze wedstrijd, met dank aan Daan die me op Donderdag uinodigde zijn programma te lopen. Nu hebben ze echt even rust nodig.