Op Hemelvaartsdag 2013 was het dan zo ver, zonder dat de familie het wist had ik me ook ingeschreven voor het verspringen bij de Harry Schuting Games in Vught.
Van Tobias was al bekend dat hij zou deelnemen en ik wilde zo graag bij de vereniging waar mijn echte atletiek 'loopbaan' begon weer eens een wedstrijd doen. Op woensdag voorafgaande benaderde ik de organisatie en die waren mij ter wille; ik kon deelnemen. Op donderdag dus mijn tas met spullen een beetje geniepig ingepakt. Heleen had dat uiteindelijk wel in de gaten maar dacht dat ik mijn trainingskleren meenam om zo ongehinderd op het middenterrein te kunnen coachen. Ze keken dan ook vreemd op toen ze bij de baan kwamen en zowel Tobias als ik aan de wedsrijd begonnen. Beide oma's en opa konden zo schoon- en klein-zoon aan het werk zien. Aangezien we echter beide met dezelfde spikes springen was het nog even passen en meten. Ik liet aan Tobias de eer om het bal te openen. En hoe, ondanks een klein teentje op de balk en twee handen achter zijn billen werd 6m33 opgemeten. Zijn tweede poging was wat minder en daarna had ik mijn eerste poging. Met een te flinke rugwind kwam de bak veel te snel nabij en was mijn vlucht veel te kort. 'Slechts' 5m80 werd opgeschreven. Voor de supporters langs de kant best een goede poging, voor mij niet. Maar ik moet toegeven dat mijn achilles pezen nog niet in orde zijn; de eerste competitie (met ver, hoog en zweedse) heeft erin gehakt. Na een tweede slechte poging heb ik nog een 3de poging gewaagd met 5m72 als resultaat. Ik weet dat met gezonde achiles en kuiten mijn aanloop en afzet veel beter zullen zijn en ga daarvoor in de 2de competitie en op het NK. Met een beetje meer van alles moet ik toch de 6 nog kunnen springen.
Tobias moet na zijn 3de poging de strijd staken omdat hij last krijgt van zijn rug en hij wil geen risico nemen voor het naderende NK Meerkamp. Dus laat hij ook het hoogspringen in het hoofdprogramma schieten.