Het is een berichtje tussen de bedrijven door, maar niet geheel onbelangrijk. Eind maart kwam het er dan toch nog van; een indoor wedstrijd. Wat ik eigenlijk voor het NK had bewaard moest er in Dortmund maar uitkomen. Onder een strak blauwe hemel, met een buiten temperatuur die hoger was dan in de hal kwam ik tot niet onverdienstelijke prestaties.
In een tweestrijd met mijn zoon kwam ik toch op 2 onderdelen als winnaar uit de strijd. Bij het verspringen was het niet alleen een onderlinge strijd om de afstand, maar ook om de verspringspikes. We hebben beiden maat 42 en gebruiken dezelfde spikes en moesten dus tussen onze pogingen steeds snel wisselen. Ik sprong tot twee keer toe 5m93 en besloot na de 3de sprong (bijna meer sprongen dan in het hele vorige seizoen . . . ;-) te stoppen. Tobias bleef steken op 5m50. Dus het was 1-0. Later wist Tobias op hoog over 1m74 te springen en aangezien ik daar niet aan meedeed trok hij de stand gelijk. Maar op de 60 meter liep ik in de serie (die gelijk finale was voor een combi met 18 jarigen) 7s74. helemaal niet onaardig en aangezien Tobias in zijn serie 7s94 liep moest hij later nog flink aan de bak in zijn finale. Hij verbeterde zich wel maar bleef steken op 7s80, verbeterde en passant wel het clubrecord maar niet mijn tijd. 2-1 dus.
Zondag de eerste master Competitie wedstrijd in Wageningen. Tobias moet met de B's naar Assen, maar ik krijg de verspringspikes mee . . . . .