Europees record 60mh M60 8.99s
5m77 Apeldoorn (2019)
6.48m 2de bij EK verspringen (2006)
Start 110mh op het EK Ljubljana (2008)
Europees Kampioen 5-kamp in Ancona (2016)
Mijn meest enerverende race; 5de op het WK 2015
WK 2015 na een Nederlands Record 14.48s
WK 2019 Torun
WK 2019 Torun, 2de op slechts 0.04s

Ik weet niet of de organisatie van het NK Masters dit wist, want zij hebben de uitslagen van de 110 mh nog niet openbaar gemaakt. Het was 'drama'. UPDATE


Nou ja het was natuurlijk de eerste 110 mh van het baanseizoen en de voorbereiding was niet optimaal maar ik voelde me eigenlijk kiplekker. Dat bleek allemaal schijn want na de start bleek elke horde verder weg te staan en al vloekend strandde ik zelfs op de 10de horde in een 4-pas. Ik had het toen al opgegeven; een goede tijd zat er niet en mijn tegenstanders lagen al ver achter. Ik weet het, geen goede zaak om 'op te geven', maar het ging echt niet. Toch Nederlands Kampioen en een PR in iets van 16.66s. Morgen nog maar eens ver proberen. Dat ging bij de competitie al niet, misschien dat op de 2de wedstrijd er progressie in zit.

Inmidesl staat de uitslag van de 110 mh M40 wel op de site. Aan de eene kant jammer want inderdaad het was 16.66s en de wind viel niet mee (en ook niet tegen). Het moet dus wel aan mij hebben gelegen dat het tegenviel. Dat bleek ook wel uit de bemoedigende woorden van diverse master atleten. Voor velen is 16.66 een prima tijd, sterker een tijd waar ze van dromen. Tja, alles is dus relatief en ik had de lat wel hoog gelegd voor mezelf. Tegen beter weten in. Op de zondag hebben we in de stromende regen ver gesprongen. Nou ja, ver, zelfs Alje Kuiper was ontevreden met zijn 6m28. En mocht ik denken dat ik hem partij kon geven omdat ik in maart nog 6m24 had gesprongen. Mooi niet dus. Ik mocht zelfs nog blij zijn dat ik niet in de laatste poging door Huud werd voorbij gesprongen. Zijn 5m64 scheelde maar 3 cm met mijn verste van mijn 2 pogingen (dit is een geniepige manier om mijn eigen afstand niet te hoeven typen). Bij de eerste poging kwam de klap bij de afzet weer zwaar aan. En net zoals in Leiden kreeg ik wel een goed gevoel over de vlucht, maar bleek de afstand dus zwaar tegen te vallen. En net zoals in Ancona bij hoog kon ik na die sprong nauwelijks op mijn voet rusten. Kortom, het werd toch tijd dat ik de dokter zou bellen over de uitslag van de rontgen van een week geleden. Vandaag, dinsdag, kreeg ik hem te pakken en de radioloog heeft zowel in het 2de als 4de middenvoetsbeentje een lichte verheldering waargenomen wat kan duiden op enigzins oude fractuurtjes, mogelijk stress gerelateerd. Ik kan dus contact opnemen met Marjolein van Fysiogym om een herstelplan te maken (en te kijken of de andere symptomen ook geplaatst kunnen worden).