Ik heb iets met Ancona. En met het kampioenschap daarna. In 2009 werd ik voor het eerst Europees kampioen vijfkamp en in 2010 waren de Wereldkampioenschappen aan de andere kant van de wereld in Kamloops, Canada. Goed getraind waren die kampioenschappen na het tweede onderdeel van de vijfkamp over and out. In 2016 werd ik voor de tweede keer Europees kampioen vijfkamp. In Ancona. Het jaar daaropvolgend is het WK in Daegu, Zuid-Korea. Je vliegt de andere kant op, maar het is ook aan de andere kant van de wereld. Nu hield ik het 4 onderdelen vol maar betekende hevige kuitkramp mijn waterloo terwijl ik op medaille koers lag en liep op de afsluitende 1000m.

Read more: Samenvatting WK Daegu

Als je Facebook hebt bijgehouden wist je al dat de vlag vorige week twee keer gehesen kon worden maar voor een officiële blog op mijn site wacht ik altijd een paar dagen voordat ik er zeker van ben dat ook de reactie op de inspanning uitblijft. Ik ben namelijk nogal blessuregevoelig.

Read more: De vlag kan (alsnog) uit

Nog een paar uurtjes en dan stap ik in het vliegtuig naar Zuid-Korea voor een hobby. Een paar wedstrijdjes. Iets met in een zandbak spelen, hekjes springen en zo. Anderen lopen daarvoor de straat uit naar de dichtsbijzijnde speeltuin. Ik reis de halve wereld over.

Read more: Deagu DeaGO