Voor degene die laat zijn opgebleven (het is nu in Nederland 23:13) er is goed nieuws en slecht nieuws
De dag begon nog wel zo goed. OK de nachtrust ervoor is inderdaad nachtrust, want echt slapen doe ik niet zo vlak voor een wedstrijd, maar na het ontbijt op de buitenbaan voelde alles best wel ok. Horden om 09:00 's ochtend is niet echt lekker want je bent nog best wel stijfjes. Goed inlopen, oefeningen, wat horden en daarna naar de binnenbaan. Daar zou ik natuurlijk een opmerking over kunnen maken, en jawel daar is hij; geen coach in de buurt en toch ga ik naar de binnenbaan. Het kan dus ook zo! Inmiddels heb ik Chris Bates ook ontmoet en de overige deelnemers. Aan de start verschijnen er geen 9 maar slechts 6 en dus lopen we in een serie de hordes. Ik ben er klaar voor, loop geen enorm goede race maar de speaker geeft aan dat ik win in 8.70s. Dat is een evenaring van mijn Nederlandse Record en net zo snel als in Ancona. Goede start dus. Met ons kleine clubje staan we 'koud' 30 minuten later bij de de verspringbak. Mijn eerste sprong is 5.93m, niet slecht om mee te beginnen, hoewel ik normssal gesproken in de eerste sprong alles kan leggen en de beste afstand neetzet. Nu moet ik toch echt verder, want Chris is heel wat van plan. Ik vind dat ik weinig afzet heb, een van mijn sterkste punten. Ik loop wel aan, kom op de balk en zet wel iets af maar de vluchtfase is laag. Er moet dus meer pit in en dat doe ik bij de 3de poging. Speedy aanloop, perfect op de balk en dan dus afzetten. En daar gaat het mis, net zoals in 2004 in Arhus (ook bij het verspringen en naar ik denk te herinneren ook bij een dergelijke 'druk'). Het verschil is dat ik nu nog redelik uit de bak kan komen, het lijkt dus minder erg. Na 20 minuten massage door Michel, ne Nederlandse fysio, kan ik nog net meedoen met het kogelstoten. Met 'een' been en zonder voorbereiding valt het niets eens tegen (8.98m), maar in gedachten ben ik al een onderdeel verder. Hoe moet ik hoogspringen? Weer naar Michel die na de nodige massage de spanning er wel een beetje afkrijgt en dan besluit om accupunctuur toe te passen. Twee naalden gaan in de spier zo'n 1.5 cm in mijn been. Daarna wordt er afwisselend 4 Volt opgezet en begint er een tinteling. Weer 20 minuten later rol ik van de massagetafel en waggel naar de groep terug voor hoogspringen. Maar wat ik ook probeer ik kom niet verder dan wat onregelmatig gedribbel. Allerlei zaken schieten door mijn hoofd. "Ben ik hiervoor sinds september bezig, reis ik hiervoor de halve wereld rond, moet het zo eindigen?". Tranen staan ook nader dan lachen en met pijn moet ik me afmelden bij de jury. De groep gaat verder met 5 man. Als troostprijs krijg ik de uitslagen na 3 onderdelen te zien en schiet in een mager lachje. Tegen de jongens had ik na de horden nog gezegd dat ik hoopte dat ze de tijd van horden nog zouden bijstellen, en dat is dus ook gebeurd. In de uitslagen staat 8.69s een 'dikke' verbetring van het Nederlandse Record. Verder is het natuurlijk gewoon dikke sh$%&$t. Ik heb 2 dagen om te herstellen, maar heb weinig hoop dat ik de 60m horden vrijdag met goed gevolg kan afleggen. Overigens Chris slaagt in zijn opzet. Na 6.08m ver, 11.99m kogel en 1.82m hoog, sluit hij in een solorace de 5-kamp af met 3m09 op de 1000m en verbetert het Wereld Record. Had ik hem maar meer partij kunnen bieden.