2022 was een memorabel jaar met 2 Europese titels op sprint/spring nummers en 1300km fietsen door de Alpen, Jura, Vogezen en Ardennen. Voor een héél goed doel. Ik weet inmiddels ook dat ik vóór de Tour for life behoorlijk belastbaar was. Met de nadruk op, was. We zijn 3 maanden verder en ik heb al tot 2 keer toe trainingen moeten beeindigen en wedstrijden moeten afzeggen omdat de linker kuit niet mee wilt werken. Fietsen is natuurlijk minder belastend, minder explosief en ik denk dat mijn lichaam daar zich op heeft aangepast. Ik zal de komende tijd nog iets rustiger moeten opbouwen om alsnog aan het NK en WK (Polen, eind maart) deel te kunnen nemen. Bij deze wat herinneringen aan de Tour for Life in video formaat en een mijmering.
De eerste paar dagen zaten vol spanning. Niet alleen vanwege de Alpen die we moeten doorkruisen maar ook als gevolg van de onbekendheid met het evenement, de afstanden, de rustplaatsen, het weer, de fiets, de campings met de tenten, het eten, het drinken . . . . Maar datzelfde gevoel had bijna iedereen dus voelde je je ook op een bepaalde manier weer op je gemak. Zeker als je bij de start, rustplaatsen en aan het einde van elke etappe de vele enthousiaste vrijwilligers ontmoet. Wat een energie geven zij, niet normaal. Voor de groep van zo'n 250 fietsers staan er de hele tour meer dan 100 vrijwilligers klaar om de hele karavaan van camping naar camping te verplaatsen, tenten op te bouwen, keuken in te richten, route voor te bereiden, video van de dag in elkaar te sleutelen, fietsen repareren. En wij hoeven alleen maar de hele dag op ons 'luie' reet op het zadel te zitten ;-). Bedenk je eens dat elke nacht het oer Hollandse brood afgebakken wordt zodat we niet op het in middels door Unesco wereld erfgoed verklaarde Franse stokbrood de bergen door moeten. Het is ook het gezamelijk doel en het gezamelijk afzien wat de band versterkt; iedereen doet mee op zijn/haar manier met hetzelfde doel: Daniel den Hoed, "Maak kanker kansloos".
Als we de Alpen hebben doorkruist, kijkt iedereen met enige zorg naar dag 5. In de voorbeschouwing was aangegeven dat dat de helse langste afstand zou zijn (195km) met juist aan het einde 3 bergen waaronder de beruchte Ballon d'Alsace. Gelukkig wordt door omstandigheden de rit ingekort naar 184km en we beklimmen de Ballon van de eenvoudige kant.
Ik kan met trots terugkijken op dit jaar. Het heeft veel energie en tijd gekost maar een ervaring opgeleverd die ik altijd zal blijven koesteren. Ach, laat ik toch nog eens de video bekijken en nog eens, en . . .
Het team van de Universiteit heeft zo'n 18000 Euro bij elkaar gefietst en alle fietsers samen meer dan 1.1 miljoen. Petje af.
