Winterseizoen door met/zonder trainen
Het winterseizoen 2005-2006 kende enige verplichtte adempauzes. Geen wedstrijden, geen prestaties dus werd de website wat verwaarloosd. Bij deze toch een overzicht van het wel en (o)wee.
Nadat ik de training in Ile Ife weer had opgepakt ging het voortvarend. Enigszins met de rem erop kon ik in November lekkere tempo trainingen op de baan uitvoeren. Tijdens de zware series, kon ik na relatief terughoudende start vaak tijdens de laatste serie mooi naar de anderen toelopen. Geen achillespijn of andere kwalen, gewoon weer eens lekker. Door omstandigheden kon ik in December een aantal weken niet structureel doortrainen. Op oudejaarsdag wilde ik de draad weer oppakken maar na het openen van de gordijnen op die zaterdagochtend bleek dat het weer een gesneeuwd had. Ik had inmiddels mijn lesje van vorig winterseizoen geleerd en besloot om niet naar het Buurserzand te gaan om met de junioren en senioren tempo's te beulen. Nee, ik was verstandiger en ging een duurloopje doen over de es. Het werd natuurlijk toch een glibber partij, maar zolang ik op de openbare weg bleef waar gestrooid en geschoven was, kon het best wel. Totdat . . . . Op 500 meter van huis, na een klein halfuurtje lopen, schiet er een stekende pijn door mijn rechter kuit. Binnen 5 meter sta ik stil. Wat nu weer, kan zelfs een duurloopje niet meer? Enfin, strompelend kom ik thuis aan en Heleen schud haar hoofd. Ze had me gewaarschuwd, blijkbaar kent ze mij(n gebreken) beter dan ikzelf.
De eerste signalen lijken te wijzen op een kramp aanval, maar zoals bij mij wel vaker voorkomt, heb ik de lichamelijke/uiterlijke gevolgen niet goed gevolgd. Na een paar weken gaat toch de looptraining weer verder. Echter bij een iets sneller tempo komt de pijn weer terug en loop ik de dagen erna weer mank. Had ik al het indoorseizoen op een laag pitje gezet in November, nu kon de vlam helemaal uit. Na het nodige revalideren en een officiële echo (waar natuurlijk weer niets op te zien is) laat ik de Meerkamp Interland en het NK aan mij voorbij gaan. Gelukkig blijft Remco Tournier onder mijn Nederlands Records op de vijfkamp. Ik moet ook het Wereld Kampioenschap in Linz van de zijlijn volgen, sterker, ik ben er niet eens geweest. En daar blijkt Remco mede dankzij zijn hoogtesprong van 1.91m wel mijn NR te verbeteren. Ook lees ik dat het ER 60mh inmiddels door een Italiaan is aangescherpt. Wat heet, hij liep 7.96 seconden en dat is een verbetering van bijna 0.4 seconden! Kortom, dat record kan ik uit mijn lijstje schrappen. Als ik überhaupt nog aan atletiek toekom. Het is inmiddels April en ik bouw de training nog langzamer op. Ik hoop zodoende een keer een zomerseizoen te beginnen zonder een blessure. Over het beëindigen zonder een blessure. . . mwa daar denk ik nog maar niet aan.