COVID-19 heeft natuurlijk een enorme invloed gehad op de wereld in het algemen en mijn atletiek in het bijzonder. NKs, EKs, WKs wat ging er allemaal niet door in 2020 en gaat er allemaal niet door in 2021. Eigenlijk denk ik dat de internationale master atletiek een zeer zware tijd tegemoet gaat. Daarover later meer, eerst een korte terugblik op wat er dan wel gebeurde.
Bij de resultaten zul je nog een late toevoeging zien van de Open Belgische Kampioenschappen waar ik samen met Tobias op 8 maart nog even naar toe zijn gereden. Het EK was toen geloof ik al afgelast maar om toch nog een wedstrijd te kunnen lopen stond ik na een overnachting ergens onderweg in België aan de start van de 60mh. In de hoop nog iets aan tijdswinst te boeken. Het was toen al een vreemde gewaarwording om daar te zijn met juist veel ouderen uit de risico categorieën. Er hing wat mij betreft al een vreemde sfeer. Enfin op de 60mh liep ik nog een aardige tijd van 9.11s. Niet wat ik had gehoopt in de voorbereiding op Braga, hoewel ik voor Braga dan nog een paar weken had gehad om verder aan te scherpen. Op de 60 meter slechte ik een negatieve barrière; voor het eerst boven de 8 s. Wat? 8.06s stond er voor mij op de klok. Het enige voordeel wat ik hieruit kon halen is dat mij hordentechniek dus nog steeds optima forma is als je maar 0.2s per horde verliest.
Goed, na dir al vreemde indoor seizoen volgde een zo niet nog vreemder outdoor seizoen met helemaal geen wedstrijden. Uiteindelijk ging ons NK Masters in Hengelo niet door en ten hebben we voor de AC TION deelnemers ons eigen TIONK georganiseerd. De 100 meter horden werd een soort kwelling en die duurde iets te lang (maar wat wil je als je ook je eigen TIONK ook organiseert, onderdelen moet uitzetten en er een frisse tegenwind opsteekt). De officieuze tijd ben ik direct vergeten en dat is uiteindelijk wel jammer. Het moet iets van 15.40s zijn geweest. Aan het einde van de ochtend ben ik ook deelnemer aan het verspringen. Onder kundig oog van Carlijn en Malou ter Laak lever ik een hele goede wedstrijd af. Ik heb namelijk besloten om mijn ritme vast te leggen en tel mijn aanloop. Eerst 10 passen om op snelheid te komen en dan blijkbaar 6 passen om de sprong voor te bereiden. En dat pakt wonderwel enorm goed uit. 3 goede sprongen met als verste een officieuze (maar wel dus onder kundige jurering) van 5.71m. Video van de 3de poging van 6.65 wordt later gepost onder de video’s.
Inmiddels zijn we al weer een herfst en winter verder met vele ongemakken. Gelukkig zou ik zeggen zijn er dus geen kampioenschappen. Aan de andere kant heeft de COVID-19 pandemie mij ook wel aan het denken gezet. Ga ik nog wel de wereld overvliegen voor een uit de hand gelopen hobby? Sporten is natuurlijk gezond dus die stimulans heb ik wel, maar moet ik zo nodig duizenden kilometers afleggen voor een wedstrijd? Gaan wij allemaal nog wel en masse op stap voor onze kampioenschappen? Als ik zo twijfel en er doen er meer hetzelfde dan zouden de internationale master kampioenschappen wel eens onder vuur komen te liggen. Welk land durft het nog aan om veel geld te steken in de organisatie als niet duidelij is of het door kan gaan en hoeveel atleten er deelnemen? Laten we wel zijn, de internationale Master Kampioenschappen leven van de grote aantallen deelnemers. Zonder de hele gemeenschap van goedwillende master atleten, geen kampioenschap. Voor een clubje fanatiekelingen cq toppers gaat Braga, Edmonton of Göteborg zich niet in de schulden steken. Mijn hoop blijft gevestigd op de landen met een florerende master cultuur, zoals Duitsland of Amerika. En op een goede afloop van de COVID-19 (20, 21) pandemie.
Overigens moet ik ook nog even wat achterstallig onderhoud op mijn site uitvoeren. Mijn video playe is FLASH gebaseerd en dat werkt nu niet meer. Damn. Dat wordt weer een paar avondjes snuffelen naar een alternatief of betalen voor de PRO versie van de player . . . .