Europees record 60mh M60 8.99s
5m77 Apeldoorn (2019)
6.48m 2de bij EK verspringen (2006)
Start 110mh op het EK Ljubljana (2008)
Europees Kampioen 5-kamp in Ancona (2016)
Mijn meest enerverende race; 5de op het WK 2015
WK 2015 na een Nederlands Record 14.48s
WK 2019 Torun
WK 2019 Torun, 2de op slechts 0.04s

En twee nationale titels. De pauzes tussen de posts op mijn website worden steeds langer. De pauzes tussen de wedstrijden ook. Maar dan heb je ook langer de tijd om te herstellen van allerlei ongemakken. Sinds eind november heb ik aan en stuk door kunnen trainen. Dinsdag en donderdagavond met de sprint-horden trainingsgroep, die ik sinds een aantal maanden training geef. Een uiterst interessante indoor wedstrijd in Utrecht heb ik zelfs laten schieten omdat die te vroeg kwam. Het NK indoor stond namelijk hoog op mijn lijstje, omdat ik dat vorig jaar moest laten schieten (en omdat ik daar vorig jaar nog een keer in de 50+ categorie moest acteren). Inmiddels 56 jaar oud stond nu mijn NK 60mh 55+ op het schema.

Zoals gezegd kon ik vanaf november goed doortrainen. Weliswaar met een zeurende onderrug die mij overdag veel parten speelde en 's ochtends bij het opstaan en aantrekken van mijn sokken. Ik voelde mij een enorm oude man. Op de trainingen ging het eigenlijk wel, dus de tempootjes gingen steeds beter. Zo af en toe stond er ook een circuit op het schema en zandbaktraining. Die heb ik eerst wel fanatiek meegedaan, om mijn kracht en belastbaarheid te vergroten. Later ben ik iets gaan minderen en pas de laatste weken ging de pijn in de rug langzaam over. En nam de lenigheid weer toe (tot die tijd blokkeerde er iets in mijn onderrug). Het NK kon komen. Ik had wel iets van onzekerheid want veel echte snelheid had ik niet gedaan en de spikes waren nog niet een keer uitgepakt na Venetië. Bovendien komen de blessures op deze leeftijd uit de lucht vallen, dus oppassen geblazen.

Op basis van de voorinschrijving zouden de 50+ en 55+ apart lopen omdat de 50+ met 5 man waren. Ik zou dus niet tegen Oscar Sinke lopen, die in Utrecht, onder mijn eigen ogen, mijn Nederlands Record 50mh weg had gekaapt. Een geduchte tegenstander dus. Door afmeldingen werden de twee categorieën wel samengevoegd en stonden we dus met 8 man klaar voor een spetterende finale. De warming up was goed gegaan. Lekker vroeg begonnen en veel oefeningen op een matje gedaan. Voor een zaterdagochtend was ik verassend lenig. Oefenhordes op 13 meter en 8.5m tussenafstand gingen ook lekker. Als die goed stonden dan moest het in de wedstrijd ook goed gaan.

Oscar wilde iets te vroeg weg en maakte een valse start. Daar zat ik niet bij, wat eigenlijk niet verstandig is want als de starter niet terugschiet ben je de klos. Maar hij was wel heeeel vroeg weg. De tweede start was duidelijk voor mij. Al voor de eerste horde lig ik voor op het veld. In mijn rechterooghoek zie/voel ik dat Oscar probeert zijn achterstand goed te maken. Maar hij verliest de controle bij de tweede horde en neemt hem met zijn bijtrekvoet mee. Dat kan zelfs Oscar niet opvangen en hij valt terug. Mijn 5 hordes gaan snel. Ik loop eigenlijk makkelijk en win de finale van alle 50+ en 55+ mannen. Dat moet goed zijn gegaan. Na een snelle blik links van mij op de officieuze tijdwaarneming is het net niet wat ik had gehoopt. Verwachting/hoop was een tijd onder de 9 seconden maar officieel wordt het 9.02s. Wel een verbetering van het Nederlandse Record en een tijd die op het WK indoor goed zou zijn geweest voor goud. Voor een seizoensopening best wel OK ;-)

Een paar uur later doe ik een korte warming up voor het verspringen. Daar hoop ik toch met een goede sprong in de buurt te komen van het Nederlands Record van 5.77m. Ik heb buiten tenslotte 5.80m gesprongen en meestal spring ik indoor beter dan outdoor. Vandaag dan net weer niet. Bij het 'inspringen' kom ik uiteindelijk perfect uit. Bij de eerste poging verander ik blijkbaar iets, ga harder lopen met als gevolg kleinere passen, en kom voor de balk uit. Er wordt een magere 5.26m opgetekend. Genoeg voor de overwinning maar daar was ik niet alleen voor gekomen. Omdat ik toch nog twijfel over mijn belastbaarheid wil ik niet teveel springen. Met 5m26 kan ik echter niet thuis komen dus neem ik de aanloop nog een keer. Een voetje naar voren en opletten op mijn paslengte. Dit keer kan er geen speld meer tussen. Mijn spikeneus heeft de plasticine kunnen ruiken. Nu staat er 5.54m op het bord. Een mooie verbetering maar nog niet wat ik wilde. Na twee rondes rust spring ik nog een keer. Pijntjes in de linker en rechterenkel/achilles maken alles veel minder gecontroleerd en ik zet dan ook eigenlijk niet eens af. Nee, mijn wedstrijd is voorbij. Ik moet een andere keer maar verder springen.

In Braga? Nee uit voorzorg om te voorkomen dat ik teveel hooi op mijn vork neem, heb ik de vlucht en accommodatie al geboekt. Ik vlieg pas en dag na het verspringen naar Portugal. Ik hou wel de deur op een kier voor de vijfkamp. Echter na dit weekend is mijn belastbaarheid toch niet zo goed als gedacht en de vijfkamp staat in Braga op donderdag op het schema en de series 60mh ook. Ik heb nog twee weken om mijn keuze te maken.