De afgelopen weekenden stonden in het teken van competitie en NK Masters. Ik had deze twee opeenvolgende wedstrijden in mijn hoofd geprent als de laatste voor de zomer en dus kon het me niet schelen hoe het zou einddigen. Hmmm misschien had ik het niet zo moeten benaderen?
De competitie In Hengelo ging best lekker. Het weer werkte mee, hoewel het uiteindelijk best wel warm werd in de braadpan van het FBK stadion. Op de 100m kon ik onder aanmoedigingen van heel wat Tionezen die kwamen kijken mijn serie met overmacht winnen. Aan de ene kant leuk zo'n voorsprong, aan de andere kant was wat strijd ook wel leuk geweest. De 12.37s die op de kokken verscheen was weer sneller dan in Steenwijk en leek een goede generale voor de 100m op het NK. Martien de Haas van Av34 moest ook hier weer net in het stof bijten.
Een paar uur later mocht ik aan de overkant in de blakende zon verspringen. Ondanks wat achilles en kuit spanning kon ik nu wel heel regelmatig aanlopen. Dat was een opsteker. De jury had de bak ook heel erg goed geprepareerd. Hij was enorm diep omgeploegd. Bij het inspringen bleek dat juist een probleem. Bij een van mijn pogingen waar ik alleen wil uitkomen en de sprong niet maak maar na de afzet doorloop, blijkt de bak veel dieper onder mijn rechtervoet te zijn dan gedacht. Met een tik in mijn rechterbeen en heup kom ik in de zachte grond terecht. Oei dat voelde niet goed. De eerste poging is echter fantastisch, alles klopt. De aanloop, de afzet, de vlucht, de landing. Ik slaak een kreet van geluk. Dat moet een goede poging zijn. maar nog voordat ik langs de kant mijn merkteken van om en nabij de 6 meter kan zien, krijg ik van de jury te horen dat "hij helmaal fout is". Huh, helemaal fout? Oke, hij is ongeldig maar van de kant krijg ik door dat het een teentje in de plasticine was. Blijft wel het feit dat het een uitstekende poging was zonder resultaat. Helaas kan ik dat niet herhalen en als ik na 5.65 in de tweede poging ook nog minder spring in de 3de poging meld ik me af bij de jury. Beter gaat het die dag toch niet meer worden.
Aan het einde van de dag, waarin we vanaf het eerste onderdeel de competitie leiden, staan we aan de start van een unieke estafette. Quinten is niet meer de benjamin; nu hebben we Wouter de Boer. Als kersverse master loopt hij eerst de 800m aan flarden en nu mag hij ons lanceren op de Zweedse. Quinten hoeft dus geen rondje te doen, maar slechts 300m. Ik volg op de 200 en Edwin sluit af met de 100m. In een zinderend gevecht met het topteam van Ciko moeten we het pas op het laatst afleggen. We finishen in een nieuw Clubrecord M35 (2min08.22). Op mijn 200m merk ik overigens al dat de verstapping in de verspringbak niet zonder gevolgen is.
De week na de competitie gebruik ik alleen voor herstel en wat core stability. De achilles en kuiten hebben de wedstrijd in Hengelo niet goed doorstaan en de rechter heup/bovenbeen zijn zeker maandag en dinsdag overdag pijnlijk. In Amersfoort doe ik mijn gebruikelijk warming up met continue pijn. Het wordt dus even doorbijten. De 100 meter horden lopen we maar met zijn drieën en of de duvel er mee speelt we krijgen twee waarschuwingen en ik maak een valse start. Overigens is de eerste waarschuwing eentje waarover we ons later alledrie verbazen. Lucas krijgt in de blokken te horen dat hij zijn teen niet op de grond mag hebben. Terwijl we aan het concentreren zijn antwoord hij geergerd iets van "jaaaa". Bij de tweede aanmaning volgt een nog bozere "'t is goed zo", maar de starter is het daar niet mee eens. Lucas moet zijn maat 48 geheel op het blok plaatsen, dat daarvoor eigenlijk te kort is. Reden die we na de finish verzinnen is dat het wel voor valse start detectie is, maar die hebben ze hier niet?! Bovendien, moeten dan dus de blokken erop zijn aangepast. Enfin na nog een waarschuwing omdat ik beweeg (wat wachtte de starter lang ;-) en mijn valse start weet ik dat ik ietsje langer moet wachten. De start is goed, de eerste 6-7 hordes ook maar dan wordt het toch al zwaar. Als later blijkt dat we toch wind mee hadden, ben ik hogelijk verbaasd maar weet ook dat ik veel te weinig tempos heb kunnen trainen en alles zonder inhoud doe.
Dat wordt alleen maar duidelijker op de 100m een dik uur later. Het is nog net geen martelgang en Martien is mij dus wel de baas. Helaas voor Martien is er nog eentje sneller dan hem. Voor mij dus brons in 12.54s. Goud en brons binnen 2 uur. Niet slecht, maar op weg naar huis besluit ik dat ik op zondag niet meer naar Amersfoort reis voor het verspringen en hoogspringen. Ik ben mentaal en fysiek op. Eerst maar een rust, trainen en dan in augustus/september weer aan de bak.
