Na de leuke indoor in Dortmund werd het toch kwakkelen en deelname aan het NK aankomende zaterdag staat op de tocht.
Op een woensdagavond training met het werk loop ik na een prima warming up iets te lang door met wat pijn in de linkerkuit. Uit voorzorg neem ik een weekje gas terug en de woensdag daarop voelt het al veel beter (de oplettende lezer leest hier dat het dus nog niet helemaal goed was ;-). Dus de indoor training in Rhede gaat ook door en dat wordt zelfs een feestje. Na een voorzichtige start doe ik een lekkere hordentraining. Aangezien we 2.5 uur terecht kunnen ga ik na een korte pauze ook nog aan de slag om mijn hoogspringen te verbeteren. Er volgen een aantal goede sprongen dus die training is in ieder geval geslaagd. Dan zou je toch denken dat het lichaaam wat aan kan? Op de woensdag volgt helaas een tweede waarschuwing van de kuit. Huh, wel horden lopen en hoogspringen en geen tempootjes in het Volkspark? Oké, het is daar donker, relatief koud en ongelijk en soms wat glad. Hmmm, misschien toch niet zo'n goede ondergrond als voorbereiding op de 1000 meter in Ancona? Ik besluit snel contact te zoeken met de fysio en Marjolein neemt mijn kuit onder(haarkundige)handen. Een paar behandelingen volgen, en dan een voorzichtige training op zaterdag. Ik mag wat langzame tempos lopen. Met Matthias en Marissa staat 2x 60-80-100 op het programma. Lijkt me alleszins redelijk. Misschien loop ik toch de linkerkuit wat te ontlasten, want je wilt toch niet weer een opspelende linkerkuit? In het 5de loopje volgt de 3-2-1 blessure. Zo noem ik hem maar want ik heb het vaker gehad. Je krijgt een 1ste tikkie, remt af, krijgt een 2de tikkie, moet verder afremmen en staat op de 3de tik stil. De rechterkuit! Verder - boven de knie - ben ik in orde, lekker op weg naar Ancona. Apeldoorn was een geplande tussenmeeting. Ik hoop dat er zaterdag iets voor mij gemeten kan worden.