Het is me dan toch gelukt; het Nederlands record 100 meter horden staat met 14.52s sinds vrijdagavond op mijn naam. Als ik het goed heb, heb ik nu 7 Nederlandse Records (50mh en 60mh bij de M40 en M45 en de 60mh en 100 mh bij de M50 en de vijfkamp bij de M45).
Ik was er al langer op gebrand om de tijd van Helmut uit 2009 in Hongarije te verbeteren. Op het NK liep ik er 0.5 s onder maar had teveel rugwind. In Alphen knalde ik wel, maar tegen de 4de horde. In Vught, na een lange drukke werkweek, lukte het dan wel. De avond was al gevallen en het was nog donkerder dan normaal omdat één van de lampen op de lichtmast bij de start was uitgevallen. De eerste 4 hordes stonden dus in het donker. Dat was ook niet optimaal (vrijdagavond wedstrijden zijn ook niet mijn favoriete bezigheid ;-). In een race samen met Jan Huijbers kon ik toch die eerste hordes wel lekker aanvallend lopen. Zo halverwege merkte ik wel dat ik wat inhoud te kort kwam om dat aanvallend lopen vol te houden. De laatste horde scheerde ik met mijn hamstring, maar dat mocht. Net voor de streep kan ik een blik werpen op de klok en zie nog net de 14s verschijnen. Maar als ik de streep passeer loopt de klok door. Het zal toch niet waar zijn . . . . De speaker Jos van Liempt, ook een oude bekende, meldt even later dat de klok stil staat op 20s. Gelukkig is die tijd voor Jan. Niet veel later krijg ik dan de bevestiging: 14.52s. 0.04s langzamer dan op het NK maar nu met slechts 0.2m/s wind mee. Yes, in the pocket. Een video van de race staat hier.
Toeval wil dat de wedstrijd een onderdeel is van de Flying Kiwi serie en ik mezelf de bijnaam Flying Dutchman heb gegeven. Toeval of niet; in Budapest heeft Paul mij gekiekt bij een trein met die naam. Daarnaast loopt Tobias 15 minuten later naar een nieuw clubrecord op de 110mh (14.69s). Zo vader zo zoon?