Europees record 60mh M60 8.99s
5m77 Apeldoorn (2019)
6.48m 2de bij EK verspringen (2006)
Start 110mh op het EK Ljubljana (2008)
Europees Kampioen 5-kamp in Ancona (2016)
Mijn meest enerverende race; 5de op het WK 2015
WK 2015 na een Nederlands Record 14.48s
WK 2019 Torun
WK 2019 Torun, 2de op slechts 0.04s

Voor de oplettende volger zal de uitslag van de finale weer vraagtekens oproepen. Vanaf de 4de camping inmiddels weer in Tsjechie weer een update. Op de finaledag voelde alles veel beter maar later bleek dat alleen psychisch. Mijn start was weer als vanouds en zelfs kersvers ER recordhouder Marin had het nakijken. Eenmaal thuis gaat de update verder . . .


Na de eerste horde nam hij over en liep weg. Ik volgde als 2de tot de 9de horde. Wat er gebeurde heb ik pas op de video gezien. Ik schep de horde vol tijdens het opzwaaien, 'val' kompleet stil en zie 4 atleten over me heen komen terwijl ik de 10de nog probeer te nemen. Ik eindig als 6de waar ik op weg was naar zilver. Heeft iemand mij al eens vreselijk boos gezien?


Eenmaal na de krachttermen en desillusie komt langzaam de bezinning. Natuurlijk weet ik dat ik te weinig getraind had en dat ik hoopte op betere omstandigheden (voor mij is een windje mee zwaar positief). In April was ik net (niet) hersteld van de hamstring blessure uit Canada en neem ik teveel hooi op mijn vork met de competitie die overigens veel te vroeg in het seizoen was georganiseerd. En in diezelfde periode ook de batavierenrace. Geen wonder dat de achilles protesteerde. En dat herstel vergde eigenlijk tot 2 weken voor Hongarije. Het NK kwam gewoonweg te vroeg en ik gaf voorkeur aan een beperkte deelname in onze competitieploeg. In de tussentijd was training beperkt tot wat simpel loopwerk op gras. Eigenlijk kreeg het gras nog beter onderhoud dan mijn (horden)conditie. Het EK kon net. Maar dan mag je geen wonderen verwachten. Het voelde dus wel beter en was ook wel beter maar ging niet beter.
Gelukkig kreeg ik in de weken erna op hoog niveau bevestiging dat het op horden snel mis kan gaan. Zelfs met de beste (kijk maar eens naar de 110mh finale op het EK in Barcelona). Naast specifieke hordenconditie die ik mistte, de wind tegen wijd ik het ook aan wellicht iets te scherp lopen. Net ietjes lager en korter nog dan in de serie en dan staat horde 9 ineens te ver weg.
Aangezien de achillespees (rechts) tijdens en na het EK volledig herstelt lijkt wil ik nog wat 110's lopen om een bevestiging te krijgen dat ik het nog wel kan; de hele 110m in 3-pas.