WK 2024 100mh WERELDKAMPIOEN
2024 Europees record 60mh M60 8.99s
5m77 Apeldoorn (2019)
6.48m 2de bij EK verspringen (2006)
Europees Kampioen 5-kamp in Ancona (2016)
Mijn meest enerverende race; 5de op het WK 2015
WK 2015 na een Nederlands Record 14.48s
WK 2019 Torun
WK 2019 Torun, 2de op slechts 0.04s

Enige radiostilte was wel te constateren maar als je niets te melden hebt hoef je ook geen weblog te plaatsen. Er zit nu schot in de zaak dus toch maar een samenvatting en vooruitblik.

Na de eerste competitie wedstrijd in Steenwijk en de batavierenrace in deze lfde week protesteerde mijn rechter achilles. Dat gebeurde echter niet direct, het duurde 3-4 dagen voordat ik op de training merkte dat het allemaal iets teveel van het goede was geweest. Ik had net op die dag Daan gemaild en gevraagd om de donderdag erna mee te doen met een avondwedstrijd. Goed, dus te vroeg gejuicht. De ervaring leert dat het een weekje of 6-8 kan duren voordat zoiets wegebt. Dus die eerste 6 weken geen vuiltje aan de lucht en het NK was toch pas in juni dus dat zou moeten kunnen. In de tussentijd ook nog even ingeschreven voor de EK in Hongarije (vraag me niet de naam van de plaats te herhalen want die niet te typen laat staan uitspreken). Wijzer geworden van Kamloops; alleen ingeschreven voor de 110 meter horden. In de week vóór de NK moest ik toch met het oog op de 2de competitie en de EK beslissen om niet deel te nemen aan het NK. Het risico was te groot dat ik dan met ineens 2 wedstrijden binnen een week de blessure die nog speelde zou verergeren. Alleen Heleen mocht het niet weten want ik had kaartjes voor een concert van Guus Meeuwis gekocht als verassing. We reden dus wel naar Brabant maar niet naar Oosterhout. Een week later volgde wel de 2de competitie; op eigen baan dus moesten we alle zeilen bijzetten om niet alleen een volledige ploeg op te stellen, maar ook nog eentje die er mocht zijn. Alleen wilde ik mezelf niet weer met een overvol programma opzadelen. En dat lukte. Ik hoefde maar 1 keer ver te springen (5.85m) en toen zeiden Heleen en Daan dat het genoeg was. Op het einde van de dag knalde we (Daan, Matthias, Aydin en ik) er nog een zweedse uit in 2min16. Inmiddels lijkt het erop dat ik daar geen nadelige gevolgen van ondervind en vandaar dus de zomerse update. Het ziet er naar uit dat ik zelfs nog wat specifieke voorbereiding voor de 110mh kan doen de komende weken. Da's fijn.