Je weet dat je als je de master leeftijd bereikt, blessureherstel wat langer duurt. Maar toen de fysio twee maanden geleden vroeg naar mijn eerstvolgende belangrijke wedstrijd en ik antwoorde "pas in augustus", regaeerde hij "al in augustus". Die kwam binnen
De achillesblessure tijdens het EK bleek toch wat hartnekkiger en zwaarder dan gedacht en na enkele weken rustig doortrainen besloot ik toch de fysio te raadplegen. En die adviseerde een echo bij een specialist in sport gerelateerde blessures. De man was op de hoogte van mijn aspiraties maar was op dat moment (1.5 maand geleden) niet bijster positief. Als ik op deze manier (en in die toestand) door zou gaan, dan zou de kans op een ruptuur behoorlijk groot zijn. Ook die kwam binnen. Gelukkig kan ik nu weer bijna volledig trainen en heb de eerste sprintjes getrokken. In de tussentijd alleen een keer kogel gestoten voor de masterploeg. Dat ging niet onaardig maar helaas nog geen 10m. Mijn pijlen zijn gericht op de WK eind augustus. Voor die tijd hoop ik toch nog een wedstrijdje te kunnen doen, zodat ik niet zonder wedstrijdervaring (na Torun, maart . . .) in Zweden aan de start sta. Ik besluit echter per training, per week wat ik wel en niet kan en ga doen.