En dat op verspringen, op de eigen baan? Dat kon ik als ploegleider van de mannen senioren van AC TION niet aan mij voorbij laten gaan. Zodoende stond ik 1 week na een korte maar zeer mooie en fijne vakantie op de Azoren op de eigen baan aan de start. Ik zou de punten natuurlijk niet binnenhalen maar ik had mijn opstelling wel onderstreept met een venijnige onderbouwing: "je wilt mij toch niet de kans ontnemen om een NR te springen op onze eigen baan?". Kortom, de druk stond er op.
Publiek en supporters langs de baan, mede ploeggenoten die het wel eens wilden zien, een scheidsrechter die paraat stond, en een zeer wisselende wind maakten het spannend. Drie pogingen strandde ik op luttele centimeters van mijn oude record. Vaak omdat ik de balk niet raakte of optimaal kon gebruiken. In de 4de poging besloot ik risico te nemen. %^*& de wind en ik begin nogmaals een voetje dichter bij, loop vol aan en door tot op de balk. Direct na de landing weet ik dat dit de sprong was. Maar dan is het nog wachten op de afstandmeting én de wind. 5m54 en toegestane rugwind van 1.7 m/s. Het leek grootspraak, maar is mij toch gelukt. Ik vind het ook fijn om te kunnen concluderen dat ik een echte verspringer begin te worden. Tot voor enkele jaren was mijn eerste sprong altijd de beste en zag ik in een competitie de collega's altijd dichter bij komen of over mij heengaan. Op het WK sprong ik in een van de laatste pogingen naar brons en nu naar een NR.
Mocht je je afvragen waarom ik een close-up van het modellabel van mijn verspringspikes als cover gebruik? Tegenwoordig moet je bij een NR aanvraag foto's meesturen van je spike en het model label. De foto moet gemaakt zijn door de scheidsrechter ter bevestiging dat de schoenen zijn gecontroleerd (en aan de regels voldoen). Inmiddels mag je voor het verkrijgen van de nodige gegevens voor het formulier en de aanvraag wel een paar uurtjes uittrekken.