Het is gelukt. Ik zit nu achter de laptop van Desy, de vriendelijke waitress/cook van ons Motor Motel, en kan een leuk bericht achter laten: Europees kampioen 5-Kamp
De voortekenen waren op zich niet eens best hoor. Na de laatste voorbereidende training vorige week vrijdag sputterde de enkel behoorlijk tegen. Ik durfde hem niet eens echt te belasten en stelde dat dus maar uit tot in Ancona. Hier heeft Michel (de Nederlandse Fysio) hem eens flink uitgetrokken en dat hielp, denk ik.
Op de 60 meter horden schoot ik uit mij slof en snelde het veld ver vooruit. Het was zo'n race waarvan je denkt; de hordes staan te laag. En dat was dus een goed teken. De klok stond stond stil na 8.70s, een verbetering van mijn eigen NR met 0.2s. Een prima start dus en direct wat voorsprong op de andere deelnemers. De naaste concurrent, Donald Brown, scoorde 9.26s.
Bij het verspringen kwam ook alles samen. In de 2de poging haarscherp op de balk en een goede afzet: 6.24m. Ik ben direct gestopt want ik wilde de enkel niet nog meer belasten met hoog nog voor de boeg.
Na een pauze van 2 uur moesten we in een tent het kogelstoten afwerken. Zoals gewoonlijk gaat het instoten hartstikke goed, maar valt het in de wedstrjd tegen. Ik stoot maar 9.02m en omdat Donald 12.29m stoot neemt hij de leiding over. Het zijn maar een paar puntjes hoor, maar toch.
Weer 4 uur later staat het hoogspringen op het programma. Dit is dit jaar een sleutelonderdeel, want de voorbereiding was dus niet best. Tijdens die laatste training kwam ik niet over de 1.60m en blesseerde dus mijn enkel. Bij het inspringen gaat het ook niet best en ik besluit te starten op 1.51m. Ook dat valt nog niet mee en na elke poging doet de enkel wel heel erg zeer. Naarmate de wedstrijd vordert neemt die pijn ook af, wat adrenaline wel niet allemaal doet zeg! Ik krijg vele malen dezelfde opmerkingen van de collega atleten en Nederlanders langs de kant; ik heb afzet genoeg en hoogte zat als ik mijn KONT maar omhoog gooi. Ook deze keer komt daar niet van, maar 
mijn explosieve afzet zorgt toch voor een hoogte van 1.69m. Ik heb dan op alle onderdelen beter gescoord dan vorig jaar in Clermont Ferrand maar Donald springt 1.72m en maakt het gat dus ietsje groter.
Voor de 1000m sta ik 40 punten achter, dat zijn iets van 3-4 seconden en dat is te doen. Zeker als je weet dat Donald een broertje dood heeft aan lopen. Ik sluit een deal met Josef Jacobs uit België. Hij kan ook lopen en we besluiten weg te gaan op 35s voor een tijd van 3 minuten. Josef heb ik na de start niet meer gezien. Van kop af sleur ik het veld uit elkaar en lap Donald een rondje. Die zit in de knip. Ook op de 1000m scoor ik beter dan in 2008: 3min01 nog iets. Na leeftijds correctie is mijn puntentotaal 4023 punten. Woow en nog een Nederlands Record! Bij thuiskomst (en na correctie van dit stukje) blijkt dat ik slechts 40 punten van het Wereld Record eindigde, dat zijn dus maar iets van 4 seconden op de 1000m . . . Iets voor 2010?
Tot zover deel een, met dank aan Desy.